Het ERP MES snijdt aan twee kanten

Vanuit de theorie wordt gepredikt dat bedrijfsprocessen in verschillende lagen worden ondersteund. ERP voorziet in de administratieve processen, waarbij MES de laag biedt tussen de productievloer en ERP. In het verleden was deze scheidslijn vrij helder en eenvoudig in te schatten. Tegenwoordig is dat lastiger! Dit komt doordat leveranciers van beide systemen verder evolueren. ERP krijgt steeds meer functionaliteit om productieprocessen te plannen, te bestuderen en te controleren. Kwaliteit management is in de meeste ERP-systemen opgenomen. MES-systemen beginnen daarentegen weer meer op te schuiven naar het ondersteunen van processen die men voorheen toebedeelde aan ERP-functionaliteit. Dit alles maakt het er soms niet makkelijker op, of toch wel? 

Ik wil niet helemaal in detail treden wat beide systemen voor u kunnen betekenen en ben zo brutaal geweest ervan uit te gaan dat u weet wat een ERP- en een MES-systeem is. Wikipedia kan hier altijd een handje bij helpen.

Enkele vragen die we ons kunnen stellen zijn; willen we nog wel twee IT-systemen naast elkaar draaien met een stevige interface? Upgraden van één van de twee systemen wordt hierdoor steeds lastiger, want wie draagt er zorg voor de interface? Daarnaast kan het zijn dat door de evolutie van de twee systemen u een overkill aan functionaliteit heeft. Herkenbaar?

Het is heel belangrijk om vooraf te inventariseren hoe u écht wil werken of wat u écht nodig heeft. Ik heb het niet over een snoepwinkel die aangeboden wordt door pakketleveranciers. Vraag u af waar nu echt het geld mee verdient wordt! Of waarmee voorkomen wordt dat de winst verloren gaat binnen uw bedrijf. In sommige gevallen kan het zijn dat de beheersing van productieprocessen (inclusief alle complexe detailplanning, procesparameter waarborging, niet order gerelateerde proces-/ kwaliteitsgegevens en wat MES nog meer biedt aan functionaliteit) de boventoon voert. Misschien is een modern ERP-systeem, welke al veel van de benodigde MES-functionaliteit behelst, al voldoende.

Wordt het niet eens het tijd om de sturing pragmatischer op te pakken of echt te integreren? Waarbij alles vanuit één systeem gevolgd kan worden. Het kan zo eenvoudige zijn. De huidige platformen bieden in deze vaak ook wel landingsplaatsen voor machine/ proces-data die niet order-gerelateerd is. Ik durf zeker niet op uw stoel te gaan zitten en te zeggen wat nu het beste is. Dit is natuurlijk per situatie anders. De keuze is niet altijd eenvoudig, snap ik, maar ik wil u uitdagen om pragmatisch te denken. Hierbij is de vraag ‘waarom zou je het willen?’ waarschijnlijk belangrijk dan ‘wat kan er allemaal?’. Moeilijk en complex doen kan altijd nog.

Ambitie omzetten in strategie

Tijdens de vele gesprekken die ik heb gevoerd met aankomende klanten, komen vaak ambitieuze plannen op tafel. Over optimalisatie-slagen, efficiëntie verbetering, kostenreductie, “double digit” groei, etc.. Allemaal zeer valide en mooie toekomstdromen, maar om deze daadwerkelijk om te zetten in resultaten is andere koek. Uiteindelijk is een goed doordacht plan noodzakelijk. Het kan best zijn dat bepaalde processen met een hoop geluk, goede moed en hard werken tot hun recht komen, maar dat is een uitzondering. Er zal meer energie in moeten worden gestoken, zonder dat u de flexibiliteit en innovatiekracht uit het bedrijf wil ‘drainen’. Dat vraagt om denk- en besluitvaardigheid.

Een tweede aspect waar u niet aan voorbij kunt, is dat er geïnvesteerd moet worden alvorens ‘iets’ kan renderen. Investeringen in mensen of in oplossingen. Wellicht een pijnlijke, maar er moet over een terugverdienmodel nagedacht worden. Waarbij dat in sommige gevallen lastig te bepalen is. Zeker als dit ook nog om de zachte kant van verbeteringen gaat, namelijk bij de mens. Er zijn allerlei modellen te bedenken om tot een ROI-berekening te komen. Maar wordt hierbij rekening gehouden dat u niet alleen klaar wilt zijn voor morgen, maar ook voor de komende tien jaar een basis legt? U wilt toch niet weer over een jaar uit uw jas gegroeid zijn, toch? Daarom verdient het aanbeveling om niet een te grote jas aan te trekken, maar een jas die kan meegroeien met uw ambitie. Dit laatste vraagt om visie en strategie voor de lange termijn. De afgelopen vier a vijf jaar is dit wel wat lastig geweest in tijden van economische malaise. Gelukkig durft men ondertussen weer vooruit te kijken en ziet men dat de horizon best blauw kan kleuren.

ERP-implementaties worden vaak aangegrepen om verbeterslagen te realiseren in een bedrijf. In sommige gevallen kan dit zijn vanwege een oud systeem waar geen support meer op gegeven kan worden. Of de specifieke hardware staat op instorten (van ouderdom) en helaas draait deze oplossing alleen op die hardware-omgeving. Heel vaak wordt naar een nieuw systeem gekeken omdat bepaalde functionaliteit wordt gemist of niet wordt ondersteund. U kunt zich een aantal vragen stellen. Kan de (nieuwe) oplossing meegroeien in de expansiedrift van bedrijven? ERP-oplossingen van tegenwoordig zijn steeds completer, dus wat kan dan het grote verschil maken? Keihard prijzen vergelijk is in vele gevallen appels met peren vergelijken.
Ten tweede; tel de investering en onderhoudskosten bij elkaar op en deel deze door het aantal voorgenomen gebruiksjaren. Het plaatje wordt al heel anders. 

Dat is de harde kant, maar nu de zachte kant: de implementatiepartner. Snapt deze uw business? Ervaart u een culturele klik? Heeft deze aanvullende branchekennis? Maken zij het verschil met oplossingen die u gaan helpen? Bij de eerste kennismaking begint de ‘verkering’. De uiteindelijke implementatie wordt vaak vergeleken met een huwelijk. Men bezegelt het samenwerken voor onbepaalde tijd (ook na live gang). Maar…als bovenstaande vragen beantwoord zijn, zijn we dan klaar?

Voor een groot deel wel, maar er mist nog één cruciale factor. Vaak is de implementatiepartner in staat om u te helpen met uw bedrijfsvoering van vandaag en morgen. Maar is deze daarnaast ook in staat om een basis te leggen voor de komende tien jaar? Anders gezegd; gaat deze partner u helpen om uw ambitie te realiseren. Dit mag u, nee moet u, toch van uw partner kunnen verwachten?

Applifying the world

Wie heeft ze niet… de gemiddelde mens met een smartphone is al redelijk besmet met het app-virus. Voor iedere spreekwoordelijke scheet is wel een app te vinden. Ik heb me door mijn zoon laten vertellen dat zelfs voor de scheet (het geluid) een app aangeboden wordt, welke tot hilarische taferelen kan leiden. Maar ik dwaal af. Deze zomer heb ik mij tijdens mijn rondreis met de camper door Frankrijk laten leiden door Buienradar om verzekerd te zijn van redelijk weer. Lengte van files werden bekeken via de app ‘het Verkeer’ en ga zo maar door. Mijn telefoon is veelvuldig gebruikt in de vakantie, maar ik kan mij niet herinneren ook maar één telefoontje te hebben gepleegd of een sms’je te hebben verstuurd. 

Kun je daaruit opmaken dat apps ons het leven vergemakkelijken? Waarom dan alleen in de privésfeer? De eenvoud en laagdrempelige toepasbaarheid zouden in een zakelijke omgeving ook prima moeten kunnen gedijen, toch?
Absoluut (!) zult u wellicht denken, maar er zijn wel wat zaken om rekening mee te houden. Laten we zeggen dat apps voor privégebruik veelal gratis zijn of tegen een kleine vergoeding verkregen worden. Omdat apps door een groot publiek worden gebruikt, kan door advertentie- en reclame-inkomsten dit gratis aangeboden worden. Daarnaast dient de app voor privégebruik zelden gevoelige informatie te verwerken, app’s om te bankieren daargelaten.
Waarom is een zakelijke app dan niet gratis? Deze vraag wordt mij vaak gesteld, want als ik op mijn telefoon een CRM-app (bv.) installeer moet ik hiervoor betalen.

Waarom? Een zakelijke app is van een heel ander kaliber. Deze is vaak niet gemaakt voor een breed publiek en verwerkt in veel gevallen cruciale c.q. gevoelige bedrijfsinformatie. Dit betekent dat de behoefte aan beveiliging van dit soort apps groter is. En er zal een veilige connectie moeten worden gemaakt met de backoffice naar bijvoorbeeld een ERP- of CRM-systeem. Dit vraagt nogal wat.

Hebt u Buienradar al eens gevraagd of zij een stukje maatwerk willen toevoegen voor u? Want een tweede, wellicht nog interessanter punt, is ‘maatwerk’. Vanuit een klassieke gedachte zijn we gewend licenties te kopen voor een softwareoplossing. Deze draait lekker in uw keldertje op een server en wanneer het echt nodig is, zou het kunnen dat u aanvullende code laat toevoegen of zelf toevoegt om zo een proces naar eigen hand te modeleren. Maatwerk dus. In een app kan dit niet. Punt. Een app is standaard software en wordt in één versie via de cloud aangeboden. Deze software is bovendien niet van u. U mag gebruik maken van de toepassing. Dát is het concept achter de app. De kracht van een app is eenvoud om het gebruik laagdrempelig te houden. Daarnaast geniet u van updates zonder dat u hier iets voor hoeft te doen. Dit gaat niet lukken als er overal verschillende versies staan met klantspecifieke code. 

Al met al zullen apps in een zakelijke omgeving vele vragen oproepen. Ik hoop dat ik hiermee een klein beetje duidelijkheid kan scheppen. Ten eerste de kracht van een app als een standaard stuk gereedschap. Ten tweede dat een zakelijk gebruik wel iets anders vraagt dan een app voor privégebruik. Ben benieuwd naar reacties…

Muisklikje meer of minder?!

“Meneer Berends, voordat u begint met uw demonstratie willen wij, naast dat wij verwachten dat u de business case volgt, dat u er rekening mee houdt dat wij sterk letten op de snelheid waarmee zaken vastgelegd kunnen worden in het ERP-systeem. We willen weten en zien of we niet ontzettend veel moeten klikken om tot resultaat te komen.”
Da’s een dooddoener als je nog moet beginnen! Je krijgt een business case waarbij alle smaken die je in een snoepwinkel kunt kopen voorbij moeten komen inclusief alle uitzonderingen die er maar bedacht worden. En dat met een minimum aan muisklikken! Mooie uitdaging.

Ik kan me nog herinneren dat ik met Triton compleet met snel-functies en tabs door het systeem kon navigeren. Dat ging ontzettend snel en ik was de koning in het vinden van schermen. Ik kan me nog herinneren dat ik sneller op de numerieke toetsen was dan de gemiddelde kassabediende bij de Aldi. Dit was nog voordat de barcode zijn intrede in de supermarkt deed. De reden dat ik zo snel moest zijn, was omdat ik alle orders moest doorzoeken. Even snel een ad hoc-rapportje in elkaar zetten of een filtertje op een scherm was er niet bij. Query’s bouwen was technisch werk voor de ICT-afdeling en een query draaien legde bijna het hele bedrijf plat. Dus iedere order werd bekeken en de resultaten van de voortgang werden op een lijst bijgeschreven. Dit is nog maar een topje van de ijsberg. Tegenwoordig moet een ERP-pakket alles kunnen en alle informatie moet direct beschikbaar zijn. We zijn steeds complexere vraagstukken aan het automatiseren en af en toe wagen we ons ook aan de uitzonderingen.

 

Even terug naar de eerste opmerking. Zegt het aantal muisklikken iets over de kwaliteit van het pakket? Het zegt wel iets over de snelheid van orderinvoer, maar we willen tegenwoordig ook veel meer. Neem bv. marge-bewaking, ATP- en CTP-checks, koop-/ maakbeslissingen bij orderinvoer, etc.

Hoe je het wendt of keert, maar als je al deze functionaliteit beschikbaar wilt hebben vanuit één scherm, zal je toch ergens de informatie vandaan moeten halen en het systeem erop attenderen dat ergens op te halen. Dit kan in veel gevallen met snel-toetsen, maar in veel gevallen zal je toch je muis moeten gebruiken.

De overtuiging moet in deze niet uitgaan van het minimaliseren van muisklikken, maar hoe snel kom ik tot betrouwbare informatie en hoe zorg ik dat data foutloos ingevoerd of geïnterpreteerd kan worden. Hierbij leveren enkele extra muisklikken een paar gigantische business voordelen op. Ten eerste heb je vanuit één scherm betrouwbare en nuttige informatie tot je beschikking. Ten tweede zou extra invoer van gegevens kunnen zorgen dat de rest van de keten de juiste informatie heeft om efficiënt te kunnen produceren en leveren.

Een tweede vraag die u zich kunt stellen is of er ooit verdiend is aan het verminderen van muisklikken. Nu snap ik dat als u een bedrijf bent met een hele grote stroom orders, order entry super snel moet gaan. Daarom is het zo belangrijk dat de werkvoorbereider alle informatie in het systeem stopt, zodat order entry foutloos gaat. Het aanmaken van nieuwe producten zal meer tijd vergen voor werkvoorbereiding, maar die tijd wordt met gemak teruggewonnen bij de order entry. Dit is maar één van de vele voorbeelden die ik zou kunnen opreutelen. Herkent u zich hierin?

Excel… uw vriend of vijand?

Bij de meeste gesprekken die ik heb gevoerd met toekomstige klanten, kwamen de volgende randvoorwaarden vaak ter sprake. Ten eerste een minimum tot geen maatwerk. Het liefste zou men bij eventueel maatwerk de werkprocessen zo willen aanpassen dat het binnen de standaard wordt afgedekt. Een heel mooi streven en dito uitgangspunt om een ERP-project in te gaan. Dit geldt trouwens niet allen voor ERP, maar voor ieder type IT-project. Een tweede veel voorkomende randvoorwaarde is dat men af wil van de vele Excel-lijstjes die in omloop zijn. Op deze laatste wil ik wat dieper ingaan. 

Een leuk voorbeeld is een gesprek dat niet al te lang geleden plaatsvond met een productiebedrijf die van een ‘handgemaakte’ IT-oplossingen een volgende stap wil maken door naar een geïntegreerd ERP-systeem te gaan. Deze persoon gebruikt voor de aansturing van zijn fabriek een Excel-sheet van meerdere GB’s. Het gelukkigste moment in zijn carrière was de dag dat Microsoft aankondigde dat de limiet van 66.000 regels in Excel opgehoogd werd naar oneindig. Aj!  

Er worden (onbewust) grote risico’s genomen! Vaak gedreven door gebrek aan functionaliteit of budget om rapporten of inzichten in het huidig ERP te ontwikkelen, ontstaat er bij gebruikers de drang om dit op te lossen met Excel. De gebruiksvriendelijkheid en eenvoud van Excel houden een gebruiker daarbij niet tegen. Helaas leidt dit in vele gevallen tot het aanmaken van een complete sub-administratie buiten ERP, want binnen Excel is er geen integratie met financiën, het is voor bijna (nagenoeg) niemand bereikbaar (Excel-bestanden zijn vaak lokale of gedeelde documenten en dan kan er maar één persoon tegelijk in werken) en de waarheid wisselt met de dag. Vele verschillende versies worden verspreid via mail of andere kanalen, waarbij men zeker het gebruik van complexe macro’s niet schuwt. Oef! En wat als…? 

Is Excel dan geen goed product? Mijn antwoord is hierin vrij eenvoudig. Excel is een super tool om gegevens náder in te analyseren en te rapporteren. Bijna iedereen kent Excel en heeft er zakelijk of privé wel eens mee van doen. Mijn vrouw d’r huishoudboekje wordt erin bijgehouden bijvoorbeeld. Dit betekent dat het een laagdrempelig product is waarmee je snel van start kunt. Daarnaast is er altijd wel een iemand (bv. collega) die jou verder kan helpen.

Maar stel nu dat we de gegevens niet vastleggen in Excel, maar in ERP (waar het ook voor bedoeld is!)? En deze daarna aanbieden aan Excel (al dan niet direct van de database of met tussenkomst van een datawarehouse of gewoon door simpel knippen en plakken), zodat we de gegevens verder kunnen analyseren, opmaken en rapporteren. Dan houden we de situatie dat de waarheid (datagegevens) uit ERP komt en je gebruik maakt van de kracht van een product waar vele mensen zeer kundig in zijn. Volgens mij is Excel zo fout nog niet. Herkenbaar?

Plannen is een kwestie van keuzes maken!

Planning blijft altijd een heikel punt. Vragen als, hoe loopt de planning? Stuur ik wel op tijd bij? Wat als deze order vertraagt? Als ik ziek ben kan dan mijn collega het werk nog overnemen? Deze vragenlijst had ik nog veel langer kunnen maken, maar ik denk dat he punt wel duidelijk is. Vragen die je bij de meeste (productie)bedrijven tegenkomt. Als ERP-leverancier krijg ik ook regelmatig het verwijt dat ERP geen planningspakket is. Dat is wel wat vreemd. In de basis is ERP een rekenmachine die o.b.v. behoefte uitrekent wat er zoal moet gebeuren om hieraan te voldoen, rekening houdend met materiaalbeschikbaarheid, beschikbare capaciteit en een lading parameters waarmee planning, magazijn, expeditie, etc. op tijd beleverd worden om aan de eindvraag te kunnen voldoen.

Nu snap ik heel goed dat bij veel mensen de beleving van planning het best tot hun recht komt wanneer ze een grafisch planbord (Gantt) zien. Kleurige balkjes met informatie die d.m.v. ‘Drag & Drop’ heen en weer geschoven kunnen worden. Dit alles om manueel invloed uit te oefenen op een bestaande planning, voortgangsbewaking óf eventueel, zoals we dat vroeger vanuit de autogarage kenden, een kaartenbak die vanuit de orders gevuld moet worden. Een lijst met opdrachten (lees: een handvol kaartjes) die netjes op de juiste dag van de week en/of uur van de dag bij de juiste monteur worden gestoken. In het verleden werd dit soort tooling apart aangeboden náást een ERP-systeem. ‘Best of Breed’ werden deze pakketten genoemd! De truc was om vanuit MRP het voorgestelde behoefteplan en de orders te interfacen met het planpakket om daar de uiteindelijk detailplanning te maken en bij gereed melding weer retour te interfacen met de juiste gegevens. Mmmm…

Je ziet vaak dat er vanuit deze planningstool een nauw verwantschap is met een MES-systeem (Manufacturing Execution System). Maar hier schrijf ik in een komend blog nog wel eens over, want ook over MES kun je boeken vol schrijven.

 

Haarlemmer olie

Het lastige van een geinterfaced pakket is natuurlijk altijd de hoeveelheid informatie die over en weer moet. En is deze informatie dan realtime? Moeten mensen die informatie willen over de planning inloggen in het planningspakket? Of kunnen ze dit terugvinden in hun ERP-systeem waarin ze hun dagelijkse werk doen? Denk aan een verkoopmedewerker die wil zien hoe het met zijn spoedorder gaat. Heden ten dage zie je dat steeds meer ERP-systemen de functionaliteit om grafisch te kunnen plannen al hebben opgenomen.

Daarmee is de interface niet meer benodigd en is de informatie realtime inzichtelijk voor alle medewerkers. Mooie stap voorwaarts! De koppeling met de benodigde materiaalleveranties of beschikbaarheid is mede hierdoor aanwezig, waar een stand alone planningspakket meestal niet uitgaat van materiaal constraints.

Als u voor de keuze staat uw planning opnieuw te automatiseren of d.m.v. een ERP-upgrade een verbeterslag in uw productieapparaat te maken, denk ik dat het belangrijk is te overdenken wat van een pakket verwacht mag worden. Denk bij de voordelen aan stand alone versus geïntegreerd. Het grafisch plannen wordt nog wel eens geïnterpreteerd als de “Haarlemmer olie” voor planningsproblematieken. “Ik kan nu dus precies zien wat de gevolgen zijn voor de rest wanneer ik een order verschuif.” Ten dele kan dit waar zijn, maar als u gemiddeld 100 orders per dag verwerkt/ plant, kan dit qua weergave nog wel eens lastig zijn. Misschien bent u wel gebaat bij functionaliteit die u inzicht geeft in alleen de uitzonderingen. U wilt niet ‘vermoeid’ worden met inzicht in de processen die goed lopen.

Vito

Al met al behoeft het inzetten van een planningstool uitzoekwerk en is het van belang duidelijk te weten welk doel de planning moet dienen. Per situatie kan het zijn dat andere tooling ingezet moet worden. Ik heb veel bedrijven vol enthousiasme zien beginnen met de meest geavanceerde planningstool met de mogelijkheid om op basis van allerlei constraints u van informatie en aanbevelingen te voorzien. Uiteindelijk mondde dit uit in beperkt of geen gebruik maken van deze tooling om de eenvoudige reden dat het opzetten van constraints, het beheren van de tool, het vertrouwen in een interface of de black box niet lukte. De Mercedes CLS kan een fantastische auto zijn om mee te rijden, maar wat als u koelkasten wilt vervoeren? Waarschijnlijk gaat de Vito u dan meer helpen. Herkenbaar??

Lean & ERP, een goed huwelijk?

Twee tegenpolen in één omgeving, twee kampen die tegen elkaar opbieden. ERP is gebaseerd op het registreren van gegevens om zodoende te sturen, controleren en rapporteren. Lean is (in grote lijnen) bedacht vanuit het principe om zo min mogelijk ballast te creëren om een product te leveren. Tot op het bot registreren van producten, productiestappen, etc. is in deze uit den boze.
Toch kunnen beide werelden niet zonder elkaar! Hoe Lean je ook bent, een keer moet de factuur verstuurd worden. Uiteindelijk komt jaarlijks de accountant, de belasting zal aangegeven moeten worden en niet alle inkoop heeft een directe relatie met uw te leveren goederen, ga zo maar door. Ergens komen Lean & ERP elkaar tegen, dus waarom niet een situatie bedenken waarbij ze complementair zijn aan elkaar?

Elimineren

Let wel: u bent niet in één nacht Lean. Hoeveel literatuur u ook leest, hoeveel kennis uw bedrijf ook in huis heeft, even een transitie naar Lean is niet zomaar gemaakt. Allereerst zal de huidige werkwijze in kaart moeten worden gebracht om inzicht te krijgen hoe de verschillende (productie- en informatie)stromen lopen. Value streaming wordt dit in Lean-terminologie genoemd. Het belangrijkste in deze exercitie is het in kaart brengen van de handelingen die géén waarde toevoegen. Deze wilt u elimineren. Mogelijke oplossingen: plaats wijzigingen van het machinepark, het inzetten van hulpmiddelen, etc. Uiteindelijk zult u naar een situatie moeten waarbij u een stabiele productstroom met een minimum heeft aan niet-waarde-toevoegende-handelingen. Een goed voorbeeld hiervan is de KanBan-methodiek (in verschillende vormen). Hierbij maakt u gebruik van het zelfregulerende mechaniek van een Pull-situatie. Oftewel; een zelfsturend mechanisme. De verschillende stations weten wat het volgende station vraagt. Bijvoorbeeld: er staat een lege bak om gevuld te worden, zodat de volgende stap weer verder kan. Zodoende produceren ze op afroep precies datgene wat er gevraagd word. Het station met de langste doorlooptijd bepaalt de hartslag van de lijn. Dit wordt ook wel de tacttijd genoemd. De overige stations kunnen misschien andere werkzaamheden uitvoeren, waardoor de gehele lijn in een cadans kan opereren zonder wachttijden.

Dat klinkt heel mooi, toch? Maar hiervoor moet wél wat onderzoek gedaan worden en het nodige geoptimaliseerd. Daarnaast zijn er randvoorwaarden waarmee men rekening dient te houden. Is een station in staat om gecombineerde werkzaamheden te verrichten? Zijn er wel werkzaamheden om bij ieder station de tacttijden aan te passen aan de cadans? Zulke vraagstukken dienen uitgezocht te worden (een sterk wisselend productportfolio maakt zo’n transitie moeilijker).

Een goed huwelijk

Nu kan het best zijn dat niet al uw producten of productielijnen geschikt zijn om met KanBan te werken. Dit betekent dat uw productieapparaat misschien wel hybride ingericht moet worden: een deel met KanBan en een deel op de klassieke discrete manier. Product- of bewerking gerelateerd. In dit soort situaties is het wel van belang dat u een ERP-systeem bezit dat hiermee om kan gaan. Nog mooier zou zijn als deze u kan ondersteunen in de transitie van de klassieke discrete productie naar een Lean-situatie. Daarnaast kan het toch wel vertrouwd aanvoelen om nog inzicht te hebben in de vraag achter de KanBan. Hierbij kunnen deze twee werelden een prima huwelijk sluiten, toch?

De gebruiker centraal

De gebruiker centraal is eigenlijk de platte vertaling van “consumerization of IT”. Dit is niet alleen een hippe kreet om weer eens wat nieuws te roepen in IT-land, maar een trend die enkele jaren geleden is ingezet.

Video recorder

In het verleden werd door verschillende softwarehuizen voorgeschreven hoe software eruit zag en hoe de gebruiker deze moest gaan gebruiken. Helaas was de grondslag van software vaak vanuit techniek en functionaliteit geschreven. In veel gevallen werd er vergeten dat eenieder die de software moest gebruiken niet de persoon is die dag en nacht met vierkante ogen naar een monitor staat te turen. Vaak zijn het gewone mensen die naast hun werk soms andere hobby’s hebben dan computers. Eén van de mooiste voorbeelden hoe je compleet je klant buiten beschouwing houdt bij het programmeren van een device is wel de bekende videorecorder. Lezers van deze blog die na 1995 ;-) zijn geboren zullen misschien niet weten waar ik het over heb, maar dit was de voorloper van de dvd-speler of eigenlijk de HD-recorder zoals we deze nu kennen.

De videorecorder werd begin jaren ‘80 zeer populair, omdat je doormiddel van grote magnetische banden programma’s kon opnemen om deze later weer te kunnen kijken. Daarnaast kon je bij de plaatselijke videotheek ook films huren om (met het gezin) te bekijken. Real-time opnemen was nooit zo’n probleem. Je zette de videorecorder op het juiste tv-kanaal en op het moment dat het programma begon, drukte op je REC en de rest ging vanzelf. Natuurlijk was je niet altijd in de gelegenheid om te wachten tot een programma begint en eindigt. Zodoende kon je de video recorder ook programmeren. Dit was zachtjes gezegd vaak een drama, wij mannen zijn natuurlijk te trots om een beschrijving te lezen en zodra het echt niet meer lukt, gaan we hem alsnog raadplegen. In vele gevallen werd het daar óók niet beter van. Ik ben er van overtuigd dat er huwelijken zijn gesneuveld bij de opkomst van de videorecorder.

Nieuwe generatie

Dit is volgens mij een duidelijk voorbeeld hoe software vanuit de techniek wordt geschreven en men totaal aan de gebruiker voorbij gaat. Tegenwoordig is dit wel anders! We kopen of huren (SAAS) zelfs Software en willen eigenlijk direct na aanschaf aan de slag. De consument eist van de softwareleverancier een dermate intuïtieve oplossing, dat er met geringe tot geen training mee gewerkt kan worden. Voldoet je software niet aan deze criteria dan loop je een grote kans dat de consument jouw product of software links laat liggen. De ‘app’ is hier wel het grote voorbeeld van (op app’s kom ik in een andere blog terug). Je installeert zo’n stukje software op je telefoon, tablet of pc en eigenlijk kun je direct aan de slag. Doet hij niet wat je ervan verwacht, download je een nieuwe/ andere. De app is er één, maar ook andere software zoals ERP- of CRM-producten ontkomen er niet aan om mee te gaan in deze transitie. De gebruiker is veeleisender en verwacht gebruiksgemak! Belangrijke informatie moet naar u toekomen. Geen ellenlange zoektocht naar (stuur)informatie, maar direct beschikbaar. Het liefst op de startpagina. De opmaak van de schermen en rapporten moet eenvoudig en naar eigen smaak kunnen worden aangepast, zodat de gebruiker zo optimaal mogelijk kan werken. De huidige generatie schoolverlaters wil met moderne software werken en stelt dit in vele gevallen zelfs als criterium om bij een werkgever aan de slag te gaan. Het staat natuurlijk niet echt stoer op een CV dat je met je 27 jaar al vier jaar AS400-ervaring hebt. Dit betekent dat werkgevers bij de selectie van bedrijfssoftware niet alleen hun keuze kunnen maken voor functionaliteit en prijs, maar hoe modern en innovatief het platform is, ook belangrijk is. Laten we de huidige kracht van social media daarbij alstublieft niet vergeten. Bovenstaande gaat ondernemingen helpen om nieuw, jong en ambitieus talent te werven, maar zeker ook te houden. Dit moet herkenbaar zijn…

De voorraad telt!

De kalkoen en de oliebollen zijn weer achter de rug. We gaan het nieuwe jaar met nieuwe -of soms oude- voornemens tegemoet. De periode tussen Kerst en Oud en Nieuw is voor velen het ideale moment om met een paar extra vrije dagen van een leuke vakantie te genieten. Helaas geldt dit niet voor iedereen. Bij ambulance-, ziekenhuispersoneel of andere dienstbare beroepen kunt zich voorstellen dat deze op de feestdagen en de tussenliggende werkdagen moeten werken. Ook in het bedrijfsleven zijn vrije dagen met de feestdagen geen vanzelfsprekendheid.

Tijdens de jaren die ik als logistiek manager heb gesleten, had ik naast het Bedrijfsbureau ook de verantwoording over het Magazijn en Expeditie. Tijdens de feestdagen hadden wij een terugkerend fenomeen: de definitieve voorraadtelling. Op 31 december kwam de accountant controleren hoe het financieel werkelijk stond met de voorraad.

Voorraadtelling is eigenlijk niets anders dan de geadministreerde voorraad in het ERP-systeem “matchen” met de werkelijkheid op de vloer en het magazijn. Ik zal in een notendop uiteenzetten hoe wij dit destijds deden. Het was heel simpel. Per artikelgroep draaide ik de verschillende voorraadlijsten uit. Per locatie telden we wat er lag en uiteindelijk corrigeerden we als er een verschil was. Kleine verschillen waren niet zo interessant, maar soms kwamen er grote verschillen boven tafel. Deze moesten (uiteraard!) nader onderzocht worden. Er was altijd een top10 waarvoor verantwoording moest worden afgelegd, inclusief een actieplan om deze voor het nieuwe jaar te voorkomen. U begrijpt het waarschijnlijk al, niet echt een leuke klus.

Uiteindelijk vonden we dat dit eenvoudiger en beheersbaarder moest. Dit kun je op verschillende manieren doen. Denk aan hele (complexe) dure magazijn-optimalisatie-tooling om de telling optimaal in te richten. Aan het fysieke werk ontkom je echter niet. Iemand moet het werk doen, wat voor een slimme tool je ook aanschaft. Uiteindelijk hebben we er dus voor gekozen om te bekijken hoe we met het huidige ERP dit werk administratief makkelijker konden maken. Een greep uit de ondernomen acties: 

• We hebben de tellijsten niet o.b.v. artikelgroep uitgedraaid, maar o.b.v. looproute door het magazijn:  dat scheelde een hoop loopwerk
• Hardlopende grondstoffen vaker regulier tellen
• Stuklijsten van de hardlopende eindproducten controleren op correctheid
• Bij aantreffen ‘lege locatie’ het ERP controleren op voorraadstand, indien nodig corrigeren.

Sommige zijn inkoppers, maar het heeft ons een hoop werk gescheeld. Het resultaat gaf voldoening: onze voorraadbetrouwbaarheid steeg en het tellen ging aanzienlijk sneller. Plus…onze accountant had meer vertrouwen. En dat scheelde mij op oudejaarsdag weer een hoop uren!

Natuurlijk konden wij de stap zetten richting additionele magazijn-tooling of functionaliteit, maar we realiseerde al behoorlijk wat winst met datgene wat ERP op dat moment kon bieden. Het is wel van belang je rapportage op orde en sluitend te krijgen…. Herkenbaar?