Het belangrijkste is natuurlijk de beslisser die uiteindelijk de zak met geld op tafel moet brengen. Dit kan een directeur zijn of de Raad van Commissarissen. In elk geval de partij die doorslaggevend is in de eindbeslissing. In vele gevallen is de beslisser in een vroeg stadium niet of nauwelijks betrokken en dat is jammer. Inmenging van strategie en ambitie is wat je mag, of eigenlijk móet betrekken! Wij zien uiteindelijke beslissers zich wel eens verschuilen achter de stelling: “ik heb geen verstand van IT, laat de gebruikers met de IT-afdeling maar kiezen en daarna kom ik wel.” Volgens mij is ERP geen feestje van IT en/of gebruikers. Automatisering kan het middel zijn om je ambitie in strategie om te zetten, het verschil te maken en toekomstbestendig te zijn.
En dat gaat veel harder dan menigeen denkt! Voordat je het weet heeft tijd en technologie je ingehaald. In retail-land zie je dat (al een tijd) gebeuren. Allerlei bedrijven die jarenlang succesvol waren, maar (net) niet op tijd richting online gingen, hebben het heel zwaar of erger. Denk aan Blokker, de Schoenenreus, V&D, Neckermann en Halfords. Daarentegen, hulde aan Wehkamp.
Een ERP-keuze is een essentieel en strategisch (!) onderdeel van de bedrijfsvoering, dat geef je toch niet zomaar uit handen?! Je wilt toch wel dat de juiste keuzes worden gemaakt en door mensen omringt worden die het niveau hebben samen met jou een goede keuze te maken.
Ik heb in de afgelopen jaren vele demonstraties en presentaties mogen geven bij een groot aantal productie- en handelsbedrijven van klein tot zeer groot. Ik verwonder mij nog steeds over het verschil qua niveau, capabiliteit en diversiteit van mijn publiek. Heel vaak zie ik de eindgebruiker aan tafel, want die mag er ‘ook iets van vinden’. Lastig in deze kan zijn dat de eindgebruiker nu net niet bezig is, of überhaupt weet, wat de strategie van het hoger management, directie of RVC is. Met alle goede bedoelingen zit hij/ zij de presentatie te bekijken en een keuze te maken op basis van zijn eigen belevingswereld. Korte termijn…
Natuurlijk moet de eindgebruiker er mee kunnen werken. Een ‘buy in’ kan in sommige gevallen helpen, maar of je deze partij doorslaggevend moet laten zijn voor een beslissing is wel een lastige (uitzonderingen daargelaten natuurlijk). In de tijd dat ik bij de machinefabrieken werkte, werden er regelmatig nieuwe lasmachines aangeschaft. Mijn beste vriend die daar al jaren als lasser werkte, is nog nooit gevraagd wat hij van de lasmachine vond. Daar was hij niet mee bezig. Hij was vakman en maakte hoogwaardig laswerk. Eén ding wist hij wel, als de baas bezuinigde door de goedkoopste Chinese rotzooi aan te schaffen, hij hem wel even ging vertellen dat hij zo niet kon werken. Maar of de machine een knop links had zitten en wat voor kleur de machine had, voegde voor zijn werk niet veel toe. Zonder een waardeoordeel te willen vellen over mijn publiek en of deze in staat zijn om een goed advies of keuze te maken, wil ik u aansporen erover na te denken wie u tegenover een softwareaanbieder zet. Is het handig om dit met een hele grote groep te doen en zo veel discussie en soms hele kostbare tijd van mensen in te zetten? Is een klein kernteam niet handiger met mensen die echt uw ambitie snappen en kunnen doorgronden? Als u vraagt wat u al heeft, krijgt u wat u had, toch? Daarnaast is het, denk ik, belangrijker dat deze mensen over hun eigen muur heen kunnen kijken en begrijpen dat ze samen moeten werken. Soms moet de een iets meer doen, zodat de hele organisatie daar de vruchten van plukt. Lees eventueel een eerdere blog: Integraal gedachtegoed: een gemeenschappelijk goed.
Eigenlijk is mijn verhaal heel simpel. Ben als eindbeslisser onderdeel van zo’n belangrijke strategische keuze en zoek daarbij de competente mensen om u heen om een weloverwogen keuze te maken. Of wilt u dat uw bedrijf van compromissen aan elkaar hangt? Volgens mij bent u daar iets te veel ondernemer voor. ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten